Bazen gözlerini kapatýp geçmiþine bir dalýp kaç keþkeler geçiyordur içinde kaç piþmanlýklar sýralanýyor gözünde en sonunda fark edersinki en büyük piþmanlýðýn yapmak isteyipte hale yapamadýklarýn gelir aklýna...
Zaman ilerleyince sanki avuçlarýnýn arasýndan düþer ya kum taneleri artýk tuttamazsýn her tanenin kaybolmasýyla zamanýn elinden gittiðini anlarsýn
Ne kadar yaþasanda yaþa geçmiþin yaþanmýþ deðiþtiremezsin artýk pek arkana bakmak istemezsin geri kalan zamanada bir isim veremezsin ne kadar kaldý bilemezsin artýk daha önceleri gözünde büyüktüklerin madý deðerler artýk okadar anlamýný kaybediyorki þimdi ise zamanýnda figüranlarý bile oynayamayan SAÐLIK ve HUZUR baþrolleri oynuyor ve son perdeye kadar ilk sýrayý alýyor.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Suphi Capaci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.