Bir ömür tükettik seninle beraber hem aðlatýp hemde güldürdük birçok zaman gülerdik ama aslýnda biz üzðündük...
Nereye böyle be Zeki beni býrakýp gittin oldu þimdi hani gitmeyecektin biz bir elmanýn iki yarýsýydýk þimdi yarým elma oldum sen gittin ya sararýp soldum...
Veda vakti geldi demek gözlerim sanki... yapma be Zeki gitme beni yanlýz býrakma diyor ama acý gerçekleri çoktan hissediyordumda kabullenecek gücüm kalmamýþtý...
Ehhh artýk sana elveda... yada bekle banada yavaþ yavaþ hazýr tut güzel bir yer yanýnda....
Seni unutmak gülmeyi unutmak demektir be Zeki.. Seni unutmak mümkün deðil yarým Elmam...
Tutamýyorum kendimi olmuyor iþte beni afet...gülmek isterdim ama seni üzmemek için gözlerimdeki yaþlar öyle birikmiþki.......
Sevgili Dostun METÝN....... Söz: Suphi Capaci Sosyal Medyada Paylaşın:
Suphi Capaci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.