zordu söylemek
Demesi kötümser
Bu þiirimi kendime yazýyorum
Beni bana gösterenleri sevmiyorum ama
Sonuçta benim elim benim kalemim
Gerçi menfaatim için kullanýyorum neye yarar
Üzüldüðümü yazýyorum bu mýsrama
Kendimi göremiyorum ay ýþýðýnda
Beni daha nasýl anlatsam tanýrým
Demesi kötümser bu kadarým bu gece
Hep gizli kalmýþ gerçek cümleler
Alýþýlmamýþ benzersiz kelimeler
Kulaða o kadar hoþ geliyor ki?
Demesi kötümser, duymuyorum
Þaþtým kaldým bendeki bu esarete
Yanýmdakiler benzemiyordu bana hiçbir þekilde
Sevgi mi desem ahlak mý bilmezken
Baðýrýyorum kendime sus! Sus! Diye
Unuturum diye umuyordum kendime
Bir düþündüm unutma sebeplerimi
Her kulaðýma deðen çýðlýkla aklýma gelen
Unutmuyorum o günleri o gün söylenen sözleri
Benim yüzüme iyimser görünen dostum
Onun gözünde ahmakça görünürmüþüm
Bunu bilgidi mi demek yoksa kavga etmek mi
Tek aklýma gelen, her þeyimi bilen biriydi
Yolun sonu yoktu aklýmda kaçarken
Uzaktan gördükleri akýlsýzým, gerçekte
Her ne kadar kötü olsamda hepiniz birdiniz gözümde
Haberin varmý benim düþündüklerimden
Her zaman söylemiþ olduðum kötümserliðim
Beni kendi kendime delirtmeyi baþarmýþtý bile
Demesi kötü biliyorum ama, aklýmý kaybediyorum
Bildiðim halde
Ne kadar deðiþirsem deðiþeyim bu benliðimden
Hiçbir zaman deðiþmeyecek sevdiklerimin düþündüðü
Az kaldý çok yakýndýr bu büyük deðiþiklik
Demesi kötümser hiçbir þey deðiþmeyecek
Sosyal Medyada Paylaşın:
hem yazar hem aşık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.