gizleyemediðim öfkem ahraz duvarda yumruk izi neden sonra anladým sabrýn erdemini neden sonra anladým sakinleþmem gerektiðini vazgeçmiþliði topraða ektim avuç,avuç deðmez dünya oyalarken bizi
uçup giden hayaller tutunmak istedikçe kalbim gibi kýrýlan dallar sen içime oturan karamsarlýk
öyle ki; mavi kurþuniye tutsak yeþil kýraðý vurgunu hazana yenildi soldu sarý üþümüþlüðüm anlamýný yitiren kýrmýzý
ey halimden habersiz çiçeðe duran aðaçlar ne olur benimle paylaþýn sevincinizi
duvar dibinde taþlarýn arasýnda hayata tutunmak için savaþan bazen aðlayan bazen gülen,menekþe ruhumun ruh ikizi...
Arap Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arap Kurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.