Seni Füsunkâr!

Þerhinden acizim; seni füsunkâr!

Malumun, körpe hislerim sakar
Huzurunda kýrýk bir merhaba
Keþke dokunsa gün baðrýma
Eflatun gölgelerden kurtulsa

Saatler konuþmuyor, derin sýzý
Çehresi donuk mektubun
Yollar puslu, bitmiyor ömür
Kan kalemin dudaklarý

Býraktýðýn hercai bakýþlar
Kana bular uykularý
Hatýrdan sýyrýlýrya gözyaþlarý
Onlarla gömülmeli

Susmak konuþmak kadardý
Bazen en galiz sövgü
Dokunmak bir uçurumdu
Vuslata özgü

Sevgin, tene düþen kar tanesi
Seni füsunkâr…

Umut kýl payýnda bekleþir
Her mucize imtihan
Bu son deyiþleri bilirim
Son nefese kadar...



Sosyal Medyada Paylaşın: