bir kaçýþtýr dar bir koridorda gözler deniz karmaþýk umut gelecek bir sayfa kopan bir yaprak
çöl sahra yarý çýplak dolu dizgin koþmak zifiri karanlýkta bir defa söylenen son söz
dün bu gün yarýn mevsimler aylar yýllar geçiyor geriye kalan gerçek son yolculuk gülümse
bir rüya solan bir güldü ellerin ellerime deðmeli uyuyamam kör karanlýkta
bu benim þiirim bir hýçkýrýk duvardaki resim dayan gelecek yüreðim mahpusta kaçmak kurtulmak istiyorum yüreðime oturan kör karanlýktan
beni hiç kendim kadar üzmeyecek söz seni benim kadar hiç kimse sevmeyecek hikayesinde deðilim bir yaprak gibi eðilirim boynumuz kýldan ince ölüme..
II
bir yangýn sonrasýnda bilinmezlik herkes kendi çizdiði yol haritasýnda yol duvar toprak çatlayan tohumduk kelle koltukta ayaklarýmýzý ensemize doladýk kirletmemek için dünyayý
sokak cadde patika fark etmedi serçelere özendi yüreðimiz neden niçin bir pencerede bir kapý önünde durduk bastýk zillere kaçtýk
bir sürü þiir yazardýk belki de hecelediðimiz sözlerle geceler heceler birbirine benzeyen duygular ve... kýrýk kalpler ülkesinde
gece kapkaranlýk darmadaðýnýk içinde sen olmayan bir þiire dokundum yorgundu yürek ansýzýn usulca yalnýzca kimsesiz bir sevmek
sevmek telapati empati aþk küçük detaylarda saklý sýr düþünce ifade ve.. þaþkýnlýk sarý yapraklar engin deniz kýzýl güneþ þehir ellerimde deðil gök kubbenin altýnda
III
Ay gökyüzü suskunluk sevda ve dünya Yalnýzlýk suskunluk söz sükuta gelir usulca ifadeler zincirlenmiþ hatýralar birbiriyle iç içe
saat zaman geçmiþ mazi ayrýlýk kor ateþ bir ucu deðer köz düþmüþ yüreðe su serper ara sýra yýldýzlarý kaçan yaðmurlu gök kubbe
bir yanda çileli bir hayat bir yanýmýz hasret vuslat beceste sersefil yoksul mu yoksul ak karlar bastýrmýþ yürek Aþk elvedalar arasýnda yarým yamalak
serçeler kelebekler uçuþur ilkbaharda yürekte iþte böyle hazanlý ayaz geceler hayaller arasýnda yaþanan gerçekler aný avuntu sakýrdamýþ el ayak bir dost omuzudur belkide bir dayanak
nedamet nihayet ve... ölüm son pencere son düðüm sürgit yaþanacak deðildir hayat kendini anlatamadýn anlatmaktý belki de suskunluk suküt dilinde ki lâl kuruyan bir yaprak atýlan pamuk darmadaðýndý
ve..katlanýlmaz acýlardý bizi ayakta tutan yaþamak ah! yaþamak nasýlda emanet..
Nurten Ak Aygen
06.05.2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
NurtenAk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.