PENCEREMİN BUĞUSUNDAN SIZ İÇİME ANNEM...

Birazdan sabah olacak ,
Hasretinin aðýr yenilgileri susturuyor beni.
Kýrsal bir aþk kadar, baþým bulutlu
Seyyar yalnýzlýklarýn, rýhtýmýndan geçiyorum þimdi
Uzak umutlar adýna düþler kuruyorum.
Ruhuma yaðan türküler,
Dudak payý özlemlerine bata çýka haykýrýyor
Þimdi usumun kirmeninden kan damlýyor
Beni yüreðinin sevgilerinde çoðalt annem,
Yüreðim bir acýlý sesleniþ
Yüreðim hep asi bir nehir

Gözlerimde akarken martý ayazý çýðlýklar,
Ben sana,çýplak özlemler büyütüyorum
Düþlerimin baðýmsýz topraklarýn da.
Açmadan çürüyor bütün çiçekler
Bir bulutun sýrtýnda korkular barýnýyor
Ýhtimali hep sana çýkan anýlarýn.
Yüreðimde yarýn büyüten sevgin, gülüþüne benziyor
Çok eski bir hikaye oluyor özlemlerinin sýcaðý
Çýplak bir rüyada sevmek düþü,
Uyuklayan gecenin dýþýna taþýyor annem....

Kendi yenilgilerim de, en çok emeklerimi kaybettim.
Kan sýzýlý gurbetin kuytusunda her gece,
Özlemli gönlümün kederleri beni vurdu.
Sürgün korkular büyüyor þimdi bahçemde,
Rotasýndan çýkmýþ dünleri kaybediyorum
Yokluðunun kuraklýðý acýtýyor,gücümü zorluyor.
Topraðýn düþünde, bir demet kavuþmalar biriktiriyorm annem..

Gecenin sorgulu kollarýn da yüreðimi bir dinle.
Ruhumun yara bereleri hayata dair hep,
Gün düþümlerinden süzüyor telaþlarýn yarasýný
Soðuk acýlara sarýlý hatýralarla besle sevinçlerimi
Pencerenin buðusundan sýz içime annem.....

Bozgun yenilgilerin çýkmazýnda eskimiþ bütün türküler,
Þimdi,yalnýzlýðýn sensiz halinde eziliyor ruhum,
Ölümcül uzaklýðýn bölüyor en tatlý uykularýmý,
Düþlerimin çilesinde kuruyorum, kavuþma hayallerimi,
Ve yitik bir dünün ayak izindeki sensizlik, kayboluyor annem.....


peri feride ÖZBÝLGE

06.05.2015




Sosyal Medyada Paylaşın: