SEN DEGİL O DÜŞÜNSÜN
Aðladý deme bana hüzünlenmiþ say beni,
Nasýl güleceðini sen deðil kul düþünsün.
Kavrulan yüreðimle ateþine koy beni,
Nasýl yakacaðýný sen deðil kül düþünsün.
Oturup bir köþeye kývrýlýrým istersen,
Ýçimi çeke çeke kavrulurum istersen,
Yaðmur rüzgâra inat savrulurum istersen,
Kirpiðime takýlmýþ sen deðil sel düþünsün,
Ud’un hüzzamý deðil mahuru vurdu sandým,
Öyle bir haldeyim ki inan yandýkça yandým,
Ýsmini yad ederken kapý açýldý sandým,
Tutupta getirmeyen sen deðil yol düþünsün.
Öyle bir hüzün sardý tam gecenin karasý,
Her yer sanki cehennem aþaðý yukarýsý,
Ben sana söylüyorum ey ellerin karýsý,
Sarýpta sarmalayan sen deðil el düþünsün.
Ömür denen kuþ varya uçarsa ellerinden,
Hazan gelir savurur, goncayý güllerinden,
Acý çeken mýzrabýn yorulmuþ tellerinden,
Efkârlanýp söyleyen sen deðil tel düþünsün.
Dinlediðim son þarký için için yakarken,
Gözlerimden yüzüme iki damla akarken,
Duvardaki resmine düþman gibi bakarken,
Adýný anma diyen sen deðil dil düþünsün.
Artýk düþünmüyorum kaçan bunca zamaný,
Ömrümden ömür alýp göçen bunca zamaný,
Seninle deðil sensiz geçen bunca zamaný,
Sevdaya zulüm katan sendeki hâl düþünsün...
HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.