Vukuat Var

Sen;
gönül sabýkamda, sevdiðim
bir elma kurdu gibisin.
Hep içimde hissettiðim,
içim oyula oyula,
çekirdeðim kanaya kanaya,
karanlýk, izbe gamlara
ve mülteci sürgünlere
adým adým
ama
gönüllü gittiðim.
Taaa iliklerimde hissettiðim,
hissettikçe de bittiðim..
Çektiðim ahuzarýmý
bir tek
sen gidip sormalýsýn bülbüle.
Çünkü:
Usul usul
ve tomurcuk tomurcuk
yüreðimde kabaran
kýr çiçeðim sendin.
Hatýrla,
bu na tamam aþka
sen kendin gönüllü geldin.
Ve bir gün,
-ne olur, artýk yeþer- diye
yarýnlara
ve umuda
bu sürðünü ben diktim!
Neden cüce kaldýn ki?
Bir türlü boy atmadýn, ne acý.
Bak:
Bu sensin iþte!
Kalbimdeki süresiz kiracý,
beynimdeki
o anarþist
ama tatlý iþðalci!
Þimdi;
Sen
bir bir yakýp yýkýyorsun ya
yar,
en derin hücrelerime
sabýr ve umutla ördüðüm
direnç barikatýmýn tuðlalarýný..
Ve þimdi
son bir isteðim var senden;
kendi ellerinle bir þerit çek,
susmuþ
sus-pus olmuþ yüreðime.
Bir tek, hatýralarýn miras
ve ölümsüz kalsýn, yaralý
yaralý kalbime.
Gönüller sersem ve arsýzdýr,
yarýn ne olur bilinmez!
Gözlerine sürme gibi çektin ya beni
artýk iz’in silinmez.
Basýldý yürekte ki fermana mühür;
"Aþk Mahali’dir. Girilmez!"

14/15:11:2014
Saat:23:45/15:15.
Sosyal Medyada Paylaşın: