Aydýnlanan ufkumda, durmadan hep yol aldým
Dalgalandým duruldum, diz çöküp yýkýlmadým.
Kar boran yaðdý baþa, bazen yollarda kaldým
Yüreðimden vuruldum, diz çöküp yýkýlmadým.
Bir memleket, bir de yâr, sevmeye doyamadým
Baþým üstünde tuttum, bir yere koyamadým
Gözlerimden sakýndým, bakmaya kýyamadým
Yollarýnda yoruldum, diz çöküp yýkýlmadým.
Ben gönülden severken, akan sular dururdu
Sularý ýslatýrdým, yaðmurlarda kururdu
Satýr satýr þiirde, ne yürekler erirdi
Kâðýt oldum dürüldüm, diz çöküp yýkýlmadým.
Bazen çok seviyordum, duygularda hazaný
Bazen sorguluyordum, adaletsiz düzeni
Hayran olur okurdum, kalemiyle yazaný
Aþk Yurdundan sürüldüm, diz çöküp yýkýlmadým.
Sevdanýn mahreminde, satýrlara gizlendim
Seviyorken sevildim, özler iken özlendim
Aþk nârýna yanarken, alevlerde közlendim
Severken hor görüldüm, diz çöküp yýkýlmadým.
Ahmet Moran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.