Dudaðýnýn kenarýnda biriken tüm geçmiþ zaman acýlarýný gül gitsin… öpme beni mazinin sisiyle ve dokunma yasýný tutan ellerle yol ver takvim sayfalarýna
eskiyen her duygun sökülsün sol yanýnda duran soy adýndan kütüðüne çak bittiðini herþeyin yitiðini aradýðýn maðaralara inmelerin bitsin yum gözlerini çocukluk korkularýný vur gerisin geriye çaðýrma
bil ki sende saklý her kalbin anahtarý ilk kilit seninki çevir artýk þu þafak vakti devran denen zilliyi kendi yolundan…
kýr önüne dikilen aynalarý yalnýz senin kalabalýðýn bu içinde çoðal, vazgeç dýþýndan kendi yalan çokluðundan çýkart mutluluklarýný sakla tekil ormanlarýna her bahar, her kar zamanýnda kendinden doðduðun küllerinde yalnýz ve hür yaþa…
A.S.R.A.N.
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.