İNSANLAR İSTESE
Ýçinde hiç kavga olmayan dünya,
Ýnsanlar istese kurulabilir.
Aç ölenler kabri bilmeyen dünya,
Ýnsanlar istese var olabilir.
Hýrs küpü vahþiler, dünyada hakan.
Mahþer kurulmadan cehennem yakan!
Onlardýr, kötülük nehrinde akan.
Huzur bozan eller kýrýlabilir.
Yaratýlana hep sunulsa saygý!
Rýzký veren vardýr yersizdir kaygý.
Kökünden kaybolmuþ, medeni duygu.
Cennete dünyadan varýlabilir.
Canlý, cansýz her þey görevi yapar.
Aç olan midesi lokmayý kapar.
Nefsinin kölesi ters yola sapar.
Sevgiden kaleler örülebilir.
Biziz, acýlara tuzu basanlar.
Hiç yargýlamadan suçsuz asanlar.
Nerede dünkü o kelle kesenler?
Kanayan yaralar sarýlabilir.
Ayný çýkarcýlar konuyor leþe.
Onlarýn yüzünden tükendi neþe.
Dünyada kalmadý kansýz bir köþe.
Beyinler huzura yorulabilir.
Ne kadar boðuþsak kalýcýmýz yok.
Ebedi kesecek kýlýcýmýz yok.
Mahþer gününden ses alýcýmýz yok.
Dursunî’nin hakký verilebilir.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.