kaldýðým yeri anlatamam denize sýfýr nokta gibi inanýlmaz sessizlikte hayalimdi önünde bahçe olsun tek kat iki odasý bulunsun iki üç tavuk beslesem bahçede bir su kuyusu birkaç meyve bir iki söðüt aðaçlý selam verdiklerim dertleþtiðim dostlar týrmýk,çapa,bel,kürek bahçeyle ilgilenmek susuzluðuma koþan terimi kurulayan gülümsediðinde gamzesi çýkan sevgilim baþka ne isterim birazdan güneþ doðacak þöyle çýkmalýyým sandalýný kýyýya çekmiþ balýkçý sesimi duymadý bu sabah simit alamadým gazete okuyordu fýrýncý güneþ gözlüklerini takmýþ beldenin muhtarý daha gazeteler gelmemiþ ocaklarda çay demlenmiþ sahilde tek tük insanlar yorgun yüzlü dükkanlarýný açanlar yaz günleri uzak deðil burasýnýn kalabalýðý tatile çýkanlar tanýdýðým kimse yok böyle istedim yeniden baþlamalýydým hiç yaþamamýþ gibi yeni hatalarým ve yanlýþlarýmla yeni olmalýydým sahilde kaçýncý çay ocaðý reþit abi çaðýrdý konuþuyoruz havalar soðuyacakmýþ buralar deðil Ýstanbul Hasköy duruyor mu arabacýlar sokak varmýþ bizim oðlan oturuyor orada yakýn mý balat haliç temizlenmiþ diyorlar eyüb sultan ne tarafta çay güzeldi reþit amca unuttum burada istanbul’u hiçbir adresi tanýmam da bir sevenim de yoktu …
Mustafa kaya 04.05.2015/palamutbükü
Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.