TUT ELLERİMİ...

dur gitme sevgili yarým býrakma þiirlerimi
yalnýzlýga terk etme ümitlerimi
daha gerçekleþtiremedim ki hayallerimi
hatýrla yeminlerini ve yeminlerimi
býrakma tut ellerimi

bir baþýma koyupta bu koca þehirde beni
bir vedanýn ardýna yýkma düþlerimi
daha tutamadým ki sözlerimi
göz yaþý yaðmuruna yar etme gözlerimi
terk etme acýsýyla beni bu zorlu sevdanýn
yoklugunla Çoaðaltma hüzünlerimi
býrakma tut ellerimi

alýpta yüreðimden yüreðini
koparýp benden seni
bir hiçe hiç etme deðerini
yýkma yüreðimde yerini
kurutma henüz daha acmadan güllerimi
býrakma tut ellerimi

üstümde býrakarak ihanetin en aðýr lekesini
ayrýlýga kirletme yüreðimin en temiz köþesini
yaþýyamam görmeden seni
duymadan sesini
içime çekmeden nefesini
anla beni
hasretinle köreltme hislerimi
býrakma tut ellerimi

seninle huzurluyum ben sensiz kederli
öldürmekse gayen yorma kendini
ey sevgiiiiiili
öldürmeye beni aþkýn yeterli
birde sen yoklugunla uzatma gecelerimi
þimdi ayrýlýðýn ne vakti nede yeri
alma benden o gece mavisi gözlerini
bir vedayla kapatamazsýn bu aþKýn üzerini
yakma gözlerinin sürgünü yüreðimi
býrakma býrakma tut ellerimi.

(SABRÝ AMAÇ)
Sosyal Medyada Paylaşın: