İkilem
Sen ney üflerken gülüm gönlüme yaðmur yaðar.
Buz erir kutuplarda hayalimde bir bahar.
Sükunumun içinde bir dua göðe aðar.
Muhacir kuþlar uçar iklimimde sonbahar.
Kýskanýrým neyi hep bilirsin neden sebep.
Nefesin harmanlanýr sinem bir yalaz yeri.
Bir sükutun koynunda dilimde sessiz talep.
Ýklimine gelemem yok atýmýn eyeri.
Ney üflerken efsane susarken elif misal.
Parmaklarýn incecik hayalimde akan su.
Tamburla da neyle de bize muhaldir visal.
Hurufat betimlemez bu karmaþýk hususu.
Senin nefesin ateþ neyin sesiyse yalaz.
Nice demdir hayalin harflerde buruk gülüþ.
Ney sesine karýþýr sinemde sessiz niyaz.
Bir efsane renk için kurduðum emsalsiz düþ.
Ey naz gülistanýnýn nazdan nazenin gülü!
Neyle ünsiyet kurdun kayýtsýz kaldýn bana.
Mýsralara iþledim Leyla renkli kakülü.
Bu þiirim armaðan ney yangýnýndan sana.
Ankara,03.05.2015 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.