Yalnýzlýk; inanmasý zor, gözden dökülen yaþ kadar anlamsýz. Bunu o kadar yýldan sonra onsuz boþluða düþtüðümde anlýyorum. Alýþkýn deðilim, sadece baygýn.. O günlere rüyalarda gitmeyi diliyorum. Yaþananlarý unutmasý zor be dostum, Keþke her þey doðduðumuzda güzel gerçekleþseydi. Aðlamak yerine gülmeyi, gözümüzü açtýðýmýzda mutluluðu görseydik... Hayaller; kýsa bir mutluluk denir aslýnda. Yýldýzlarla konuþup mutluluðunu anlatýrsýn, hafif bir gülümseme ve al yanaklar. Ta ki bulutlar yok olup gerçekleri görene kadar. Hayatýmýn çoðu yýlýný beraber geçirmiþken, Belki de son yýlým, sensizliðin içinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürkan BEKAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.