GÖNÜL KOYMUYORSUN DEĞİL Mİ ?

Yerine kimseyi sevemem derdim;
Yanlýþ anlama!
Yerine sevmiþ deðilim.
Yalnýzlýk korkusu sanýrým benim ki
Bana,
gönül koymuyorsun deðil mi?

Ara sýra..
Unutuyorum seni.
Dalýyorum günlük iþlere
Güldüðüm de oluyor sýk sýk
Hatta!
Geçenlerde..
Eski dostlarla buluþup, konuþurken
Kahkaha atmýþlýðým bile var.
Bazen!
Sanki seni
Hiç kaybetmemiþim gibi yaþýyorum.
Gören!
Hiç derdim yok sanýr
O boyutta yani
Bana,
Gönül koymuyorsun deðil mi?

Hatýralarý
Mücevher saklar gibi saklýyorum
Anýlar hâlâ çok taze
Ama devam ediyorum iþte
Yine de.
Ýlk haberini aldýðýmda
Nasýl üþüdüðümü
o ürpertiyi
Hiiç unutmadým.
Dünyanýn sonu geldi sandým
Kýyamet dedikleri
buymuþ demek ki diyordum içimden
Durmadan,
Artýk bir daha
Saçlarýmý taramam sanýyordum
Makyaj bile yapýyorum, biliyor musun?
Þýkýr þýkýr giyinip
Düðünlere gittiðim de
olmuyor deðil.
Tamam, ölenle ölünmez
Ýsyan etmek bize düþmez
Biliyorum,
Ama bu yalnýzca kabulleniþ deðil
Ben bildiðin,
hayata devam ediyorum.
Nedense
hiç acý görmeyenlerden
Daha fazla baðlýyým, yaþamaya
Sinemaya yalnýz gitmek te
Baþka bir keyif veriyor insana.
Koltuklarý yeniledim bu ara
Bugün perde sipariþi de verdim
Yeni halýlara uysun diye
Sahi sen!
Tv.lerin ünitelere konduðunu da görmedin deðil mi?
Olsun..
Bende,
pembe panjur hiç görmedim ama,
Gizli oluyor panjurlar þimdi.
Böyle söylüyorum diye bana
Gönül koymuyorsun deðil mi?

O çok sevdiðin begonyalardan aldým
Akasyalarla doldurdum bahçeyi
Çimleri,
Senin kadar, güzel biçmeyi bile öðrendim.
Sardunyalarý soldurdum
özür dilerim.
Unutmadan söyliyim
Akvaryumunuda komþuya verdim
Biliyorsun,
Ben bu iþlerle hiç ilgilenmedim.
Onlar çok daha iyi bakar eminim.
Giysilerini, vermek gerekliymiþ ama
Veremedim.
Sen kýrýþýklýða tahammül edemezsin bilirim.
Hepsi ütülü duruyor yerinde
Aramýzda kalsýn..
Açýp açýp bakýyorum, her gece.

Daðýnýklýðýný öyle özledim ki:
En çok da
Herþeyin yerli yerinde olmasý bozuyor sinirlerimi
En çok
o zaman özlüyorum seni.
Böyle söylüyorum diye bana
Gönül koymuyorsun deðil mi?

Ne kadar vurdumduymazsýn deme
Dünyanýn
en hassas insanýydým ben önce:
Þimdi, böyle bakmýyorum hayata
Biliyorsun, senin payýn çok bunda.
Ölümden büyük acýlar,yaþattýnya bana
Yaþarken daha.
Yoksa!
Kalýrmýydým senden sonra
Bakarmýydým bu dünyaya.

Haa bu arada, muhabbet kuþlarýnýn kafesini
Bilerek açýk unuttum;
Nasýlsa, artýk buna engel olamazsýn deðil mi?
Fýrsatçýlýk yapýyorum diye bana
Gönül koymuyorsun deðil mi?

Terastaki kahve sohbetlerimizi
Dertleþerek bulduðumuz çözümleri
Sahildeki uzun yürüyüþlerimiz
’Olsaydý’
Çok özlerdim.
Ýyi ki hiç yapmamýþýz...
Belki sadece
Mutluluða nankörlük tü seninki
Yine sitem ediyorum diye bana
Gönül koymuyorsun deðil mi?

Bana hep,sözlü gibi baþlayýp
Yazýlý gibi bitirme derdin.
Ne söyleyeceksen direk söyle
Þimdi anlýyorum, ne demek istediðini.
Yaa..
Baþtan biraz hava attým ama
Dayanamýyorum yokluðuna
Hiç sorma!
Dokunsa
Aðlarým.
Dokunmasan..
Dedim ya
Sorma..
Söz vermiþtim, mutlu olmaya ama
Sensiz olamýyorum diye bana
Nolur!
Gönül koyma.

ZÜLFÝYE ERDOÐAN


Sosyal Medyada Paylaşın: