Hafıza

Hafýza

Ýçine tükürün ucubelerin!
Ýnsan ayýpladýðýný yapmadan ölmez!
Benziyor mu, yoksa ayný mý?
Zaten yaþananlar mazi olur!

Helal, herkese helal!
Haram, sana haram bana helal!
“Hakkýný helal et!”...

Özgürce, dua edin efendilerinize!
Cennet vaat ediyorlar,
Ellerinin altýndaki cariyelere!
“Allah, kiminle?”…

Eþek çok laftan anlamaz,
Kýsa, öz; “Deh-Çüþ” yeterli!
Öküzler hep trene “Bakar”;
Anladýnsa Arap olma!
Anlamazsýn, kendini yorma!

Sizin yaptýðýnýz resmen iþgal,
Oysa bizimki, kutsal fetih!
Mal-ganimet, vaatler bonus;
“Allah Bizimle!”…

Aþk, meþk güzel de
“Gaz”ý, “Goz” anladýðýnda
Olmuyor ki koca karý, kýz!
Ýnleyen nameler, mazide kaldý!

“Soy!”, soymaktan emir!
Soyluluk ne ki?
Þüphesiz asildir soyun!
Ýnsan ise, suyun!
Ýnsanlýðý örten her þeyden soyun!

Divaneler yakýnýr, güçlüler “Zalim!”!
Dalkavuklar övünür! Efendiler “Adil!”!
Gaz veriyor, yoksa çýkarýyor mu “Ulema”!
Kim takar arifleri,
“Týrnaðýn varsa baþýný kaþý!”

“Dünya fani!” diyene aldanma!
Ýnsan, “Zat”en baki…
Önce kendine inan;
Gördüðün, duyduðun eksik;
Kendin bil, kendini bil!

“Geçmiþe mazi derler!”
Gün gelir, unutulur hatýralar!
Gördüðündür, baktým sandýðýn!
Unutulmaz, o ilk bakýþ!

Ahmet Bektaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: