Ýçimde kükreyen sel taþkýn yaptý Mehmed’im Hýrçýn sel gibi akan ben asker anasýyým Sarýlýp doya doya “evladým” diyemedim Baþýna kýna yakan ben asker anasýyým
Ademden bugüne dek deðiþmedi hiç adým Sarýlýp sana þöyle öpmeye kýyamadým Gömleðini yýkadým çorabýný yamadým Þimdi uzaktan bakan ben asker anasýyým
Sendin benim soframda hem þekerim hem tuzum Bakýp asker resmine avunuyorum kuzum Sen sað salim ol yeter sanma ki umutsuzum Ardýndan yaþlar döken ben asker anasýyým
Her fýrtýna öncesi içimde güneþ doðar Damla damla þebnemler düþer gönlüme yaðar Hasret denen melanet gözümden yaþlar saðar Þimþekler gibi çakan ben asker anasýyým
Üzülme vakar takýn ömrüme bereketsin Dosta huzur kaynaðý düþmana yaman setsin Biliyorum can oðlum vatana emanetsin Her harpten dimdik çýkan ben asker anasýyým
29.04.2015 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.