KARADENİZDEN ... 1

Hani geçerken köylerden trenle
çocuklar el sallar gazete gazete diye


öyle açtý okumaya
kitaba
açtý da
çay vardý biçilecek
ot vardý toplanacak
inek vardý otlayacak

kitap yoktu
para yoktu
okul çok uzaktý
yürüdüðü yollarda ayak izleri kaldý.

Ne yapýp edecek
okuyacak
gurbetçi olmayacak
eþi çocuklarý hep yanýnda olacaktý.


Üniversiteyi kazandýðýnda çýðlýðý kartalýn kanadýna
anasýnýn gurbeti bir aðacýn dalýnda kaldý.


Gaz lambasýnýn ýþýðý
siste türküsü
karanlýkta ýslýðý yaylada kayalarda kaldý.


Bitirdi okulunu
iþe de girdi
bir kýz sevdi çok sevdi
kýz ona bir oðul verdi
her þey yolunda derken

çýðlýklarý bir kamyon tamponunda asýlý kaldý


Sevdasýz
eþsiz
yalnýz kaldý .

Yýllar geçti geçmesine de

sevdasý yüreðine gömülü
geçmiþi omuzlarýna asýlý kaldý

Sosyal Medyada Paylaşın: