MAHPUS

saçýnýzda kýraðýlar
yüzünüzde derin çizgiler
sanki yýllarý elinizde tutuyordunuz
neden bilmem
babama benziyordunuz

ayaklarým size doðru getirdi beni

oturabilir miyim dediðimde
gözlerinizi dalgalardan ayýrmadan
farketmez dediniz
sessizce yanýnýza oturdum

ne yapacaðýný bilemez çocuklar gibi
öylesine
merhaba
burada mý yaþýyorsunuz dedim

bakýr pasý gözleriniz nemlendi
burada ölüyorum dediniz
sustum

elinizdeki papatyalarý öpüp denize atýp
martýlara bir þeyler fýsýldadýnýz

biraz mahçup
adý Deniz’di
benimki ise
artýk Meyus
burasý hücrem
yirmi beþ yýldýr her gün gelirim

yine gün batýyor
görüþ bitti
dediniz…

Sosyal Medyada Paylaşın: