Sahipsiz yaðmurlarda ýslanýyor bedenim Sahipsizim Kendimi kendimden çýkarmýþým Solmuþ bir aþkýn kurumuþ umutlarýný saklýyorum yüreðimde Her zerrem sürgüne uðramýþ Hasret bir bir dizilmiþ boðazýma Yutkundukça batýyor, battýkça kanatýyor ruhumu
Delik deþik zamanlar, Yanmýþ, yýrtýlmýþ bir kaç fotoðraf düþüyor aklýma Gönlüm firar ediyor anýlardan Nerede olduðum hakkýnda hiçbir fikrim yok Belki ruhunu kaybedenler ülkesindeyim, yolumu bulamýyorum. Belki de karanlýk sokaklarýn soðuk kaldýrýmlarýnda uyuyan bir yalnýzým. Sanki gizlenmiþ gibiyim bir yerlerde, Yani kimsesizim, kimsesiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
berkanncan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.