Her gun bir cizik daha ekliyorum odamin kirecli duvarlarina. Artik gelmedigin gunleri gostermeye parmaklarim yetmiyor. Odamdanda cikmiyirum bu siralar, gunesde seninle gitmis gibi hic isik vurmuyor. Seni Kokun yerine rutubet kokulari sindi yatagimin uzerine. Nedendir bilmem ama soguk daha bi usutuyor, yorganlar bile isitmiyor acikcasi. Sen nerdesin? oturdugun sandalye sarildigin yastik su icdigin bardak banyoda dis fircan mutfaktaki tezgah ne bilim iste dokundugun hersey seni ozluyor. Onlar bahane aslinda ben seni ozledim. Sen Nerelerdesin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa yiğci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.