Gideceðim en yorgun adýmlarýmla. Baþýmda sevda belasý. Heybemde en kýrgýn çiçeklerin umutlarý. Umutlarýn boynu bükük. Söylenmesi gereken uçsuz bucaksýz cümlelerimin noktasýný koymadan gideceðim. bir valize sýðdýracaðým bütün gülüþlerini anlaþýlmasý zor her ne varsa bir o kadar gömeceðim en dipsiz kuyulara. Bu kez sýrtýmý sessizliðe dönüp gideceðim. En çok susuþlarýmý özleyeceksin konuþmak isterken çýðlýk çýðlýða. Kimileri sevinecek bu suskunluða daima iyilerin kaybettiði þu dünyada kahkaha atarcasýna sýrf hayata inat gideceðim. Bu kez doldurulamayacak noktalý boþluklar býrakacaðým ardýmda. Ve isyana meyli olan tüm aþklarý toplayýp koynuma yanýþlarýmý inanýþlarýmý aldanýþlarýmý kimseye yar etmeden gideceðim. Sonunda sen kazanacaksýn ama bir faydasý olmayacak yokluðuma. Üstatlarýn da dediði gibi bir þiir boþluðunda gideceðimm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa yiğci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.