- kırık sandalyeler
ben hayatý bir mezat dükkânýndaki eþyalara benzetiyorum
Aze antikadan sayýlmamýþ,
itilmiþ,
seçilmiþ ama sevilmemiþ
meselâ bir zigonun feryadýna
" cilalý dönemleri de oluyor insanin,
tek ayaðý tutkalsýz topallýklarý da .. " bazen oyalý yazmalý berhudar babaanne örter üzerini, kýyamaz
yürektir iþi
göz nuru
bazense hamallýk et diye koyar sahibin önüne; -görgüsüz komþunun-
ayaðýný uzatacaðýný bile bile!
hayat iþte
bilek iþi
-elin- teri
"ne zamaný kalýr insanýn
ne de bir avuç kadar yeri.. " bak
Aze þuradaki gardýropta kayýn aðacý
görüyor musun?
duvarlar kerpiç, üzeri kireç,
zemini toprak
-kokla!- korkusundan saklanan naftalin kokulu yaramaz çocuklarý,
bak yine dudaðýný bükmüþ Sýla
gözleri dolmuþ gamzelerine -
senin gibi-
of! görüyor musun?
kýrmýzý kamyonetin tekerini arayan Çýnar’ý
ne kadar masum
"zira haysiyet sorulmaz bir oyuncaktan
bekaret aranmaz ki olmamýþ çocuktan.. "
biliyor musun
Aze bana mezattan bir eþya ol deseler,
aynalý vitrin olurdum.
hani üç kýsým, üzerinde raf,
ortasýnda vizontele, mazisinde cafcaf,
yanýnda cibinliði yaldýzlý,
yaninda pullu bindallý bir kaç fotoðraf
"içinde bir zamanlarýn acýsý,
doðamamýþ evlat sancýsý." peki sen ne biçersin kendine rutubetli ahþap kokusundan,
bordo kadife kumaþtan,
verniði týrnaklanmýþ koltuk takýmýndan,
baþ köþesi çökmüþ,
eksifí eskimiþ gelinlik kýz rüyalarýndan,
ne biçersin kendine
ne biçersen kendine
-
söyle!-
sen kendini hiç
beyazlar içinde gördün mü
Aze? "ben gördüm,
ben gömdüm.." velhasýlý vakit tamam
mezatçý! al bakalým þu sandýðý
ceviz aðacý, ipek astarlý,
ziynetsiz duygularým,
annemin orlon lifleri,
usulden bir kaç gusül havlusu,
ve babamýn eski açýk sarý yün çoraplarý,
soðuktur biraz bizim oralarý..
-hepsi saklý
-hepsi senin
para pul istemez!
"onun hasretini içime atmiyorum bu gece,
umutlarý perakende satmýyorum bu gece.."
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.