Çekme Ellerini Benden

ne zaman aklýma gelsen

hüzün çöker yüreðime

gözlerimden boþalýr yaþlar

yaþananlar gelir aklýma




bir bahar akþamýydý tanýþmamýz

gökyüzünde ay þahidimizdi aþkýmýza

yakomozlar düþerken çarþaf gibi denize

ellerimiz kendiliðinden kenetlenirdi




dalgalar dövüyordu yosun tutmuþ kayalarý

aþk þarkýmýzý söylüyordu sanki köpük köpük

martýlar eþlik ediyordu bize çýrparak kanatlarýný

uzaklardan duyulan vapur sesi eþliðinde




baþýný dayadýn omuzuma

sýðýnacaðým limaným sensin diyerek

saçlarýný taradým parmak uçlarýmla

kayboldum gözlerinin derinliðinde

boynumda hissettiðim nefesinle




geçmesin dursun zaman

birlikteliðimizi yaþadýðýmýz an

bir sen bir ben varýz

bir de ölümsüz aþkýmýz




yalandan riyadan uzak

seni sen olduðun için sevdim ben

bizden ýrak olsun her türlü tuzak

bu yüreðim sana tutsak




gönüllü sürgünüm yüreðine

nazar deðmesin sevgimize

tut ellerimi çekme benden

bu gönül asla vazgeçmeyecek senden ...







Refik

26 . 04 . 2015

Ýstanbul





Þiirimi seslendirip nefesiyle can veren .
Sayýn Ayþegül Aþkým karagöz þencan Hanýmefendiye çok teþekkür ederim ...
Sosyal Medyada Paylaşın: