“-öylemi gýý” dedim goya bilmeyomuþuyun gibi “seðit yavrým, benim eve al da ðel Ismayýl Emmini hinci Alibe(y)nin gayfadan yanna getdiydi emme herkeþin içinde “beni dedi deme” imi yavrým
önþe “bobam ça(ðý)rýyo(r)” de imi gadýným acýkmýþdýr, önþe gayfadan dýþarý ünne, “barabar eve getcemiþiyiz ille” yanýna gelinþe de “ekmek yecez” de,
izbar et gelmeceð olu(r)sa “Aþ’dudu ebem ça(ðý)rýyo” de “barabar Aþ’dudu ebemgile getçemiþiyiz” deye bi ðözel, eyicene tembihledim.. valla ilaf söz olcandan filen deði(l) neneyen kimseye evelallah etcek, hesap b(v)ercek deðilin de
hiþ kimseynen uðraþamacan hu yaþdan keyri anam emme olmayo iþde, neyeyse helecennanýyo i(n)san ele ðüne garþý.. garý gýsmýnýn bi de bu derdi var yaþýna, saþýna, baþýna bakmazlar “tefe gorlar”
öðüne gelene dert annat gari iþin gücün yoðusa, isdeyen isdedini desin valla umurumdaysa köpeð olu ürerin de! Ismayýlýn hayalýný gurmuþu(yu)n kýrk sene
“etmen-getmen” “oda sizin canýnýzýn bi parþasý” “çoluk-çocu(ðu) var, et dýrnakdan ayrýlý mý” dedi de hinci namýsýmdan hesap berceðimiþiyin elaleme..
tarla benim deði mi, isder çalýya sürtdürün isder çobana gütdürün el keyfimin abýlasý deðil ki
neyise lafýn birini goyup ötekine geþmeyen gaktým duttum hemen ordan kesdirimden evin yolunu duttum, seðirdiminen ha ev toplancak deði, emme böðün baþga
garazevdalar bile çitirim ðibi çiçeð aþmadý mý her gün ora bura keydiðim fisdannarý asbaplýða basaladým Ismayýl geleli düðünde bayramda keyindiðim gizdeliklerin birini çýkarýyon ötekini keyyon
gerisini bana sor, yoþuk deye perdeyi deðiþdirmiþiyin “iki ðarýlý bitten iki analý sütten ölü(r)” deler, Ismayýl da nere varsa zufra atýlýyodur, kanký gapýyý çalsa ikram izzet boldur emme kimse benim gibi yeyim-yeycek, gýrýntý mýrýntý tedarikli deðildir valla, adam açýk çay içerimiþ.. ya kim demlikde demler de yedekdu ýscak su bulundurur
çocuklarýn hanký gelse evel Allah eli boþ gelmezler, bek bonkördürler valla neliklerinen etiþdirdim ben onnarý, baþgalarý olsa her Allahýn günü hýr-gür eder, dirlik düzennig galmaz harp çýkarý(r)lar, onun bunun nizesinde olular ya
valla þükür emrine esla esla birinin ötekine gaþýný eðmesi yokdur.. neye biliyon mu çok çekdim bacým, o zamannar birbirlerine mut oldular, öðeylik ne bildirmedim ben onnara, bek dutgundurlar bi araya ðelsinner var ya hanký hankýnýn bobasý, hanký hankýnýn gardaþý, hankýný hanký doðurdu bilemen valla eller öz gardaþ geçinmedi emme ben esla öðeylik bildirmedim.. esla, esla.. benim çocuklarýma falanýn fianýn deði(i) Aþadudunun çoc(u)klarý deller, ta öyle
onu deyodum payam ceviz gýrmýþýyýn, sandýkda leblebi-fýsdýk, piskevit, lokum kekik hazýr týkýrdayýp batý(r) zobada dünden su dökünüp saþlarýma gýna vurdum yemen gýnasý ay anam, elime bile gapgara oturdu aççýk sovan gapcýðý goduydum ondan mý ne dýrnaklarým narçiçe(ði) sanký yarýndan sonura gerdeðe gircek gibi eller duysa görse tefe gorrlar, gülerler vallahi aman kim görcek beni herkeþ iþinde gaydýnda hemide bizim macera, havaslýk unuduldu getti bi elden bi ele, o zamannarý bilen-eden galmadý desek oluu hemi de herkeþin a(ð)zý kesem mi ki? aman kim ne derse desin ekmek suladým kaþ gap aþ biþirmiþin fasilesinden, keþge(ði)ne, ilanasýndan, gumpirine kime sorsan garýnýn kesdiði yenmez der ya, hinci kime halim hu deyen horaz kesdim hemide kendi elimine hinci bi deliðannýya hu horazý bi kesivi decen.. iþin gücün yoðusa dert annat gari eyisi mi üþ gulfalla bi elhem “býh” et boðazla at þora hamýraþý, cýlbýr olu-geder oturukene höþmerim, gadeyfi, taha ne; havla etceðdim hinci yaðsý yaðsý kokar ortalýk çýkýlar file hazýr emme gýz daha ünneyip gelenece kýrk tefa eve varýlýr emme yüremin gümbürtüsünü duysanýz bi sanki okula gediyon sanki ilk gaçýþým sanki bekleyen var yaþ kaþ olursa olsun garý ðýsmý her z(a)man garýdýr vallahi..
DÝPNOTLAR
önecek: önlük yolluk : yol için hazýrlanan yiyecek, yola gidene verilen hediye, yiyecek, giyecek, çýkýn, azýk söykelmek: o istimete yönelerek gitmek yalým : sanýrým, sanýrsam, ellehem, herhalde, gibi guyvumak: koyvermek tefe koymak : tefle yakýlan manilerde adýn geçer.. adýyýn geçtiði maniler söylenir. benin deyen : “ben güçlüyüm, iktidarým” diyen, zalim, önüne gelene korku salan sürümek : alýp kaçmak, kýz ya da kadýn kaçýrýlýrken gönüllü bile olsa bu sezilmesin içingitmez ya da gitmek istemez o yüzden kaçýran erkek sürümüþ olur. Gönülsüz olmak da sonucu deðiþtirmez
Resim; Enes Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.