vasat bir sokaktan geliyordum gürültülü ölmelere ironisini alnýna kazýmýþ bir gülüþ yanaðýmýn çitlerine takýlý yürüyor gibi yapýyordum günlerimin mum tüketen kaldýrýmýnda usul bir rüzgar avuçlarýnda kýrmýzýmsý bir telaþ
kuruyordu güller, kuruyordu aklýný fikir, kuruyordu cisim visale saati tik tak tik tak tik tak kim o? ben deðilim.
ardýnda yitikliði devrilmiþ güneþ yanýðý hecelemelerin lisan neþrediyordu kil üzerinde bin yýllýk fotoðrafýyla aþký ve ölümü karbona delil sunan taþ insan! aþký ve ölümü en güzel sen taþýrsýn bir sen katlanabilirsin aþka ve ölüme taþ misali yak kanatlarýný öyle git