bobam gahrolasýca çocuklarýna deði(l) de taygeldilere saa(hi)p çýkdý belki üsdüne de aldý bana ne! ulen biz de senin sulbünden endik iþde yaa.. gardaþlarýmdan uzak, ben dedemgilde onnarý gördükçene duydukçana, içerim yana yana bi(r) tenesine saa(hi)p mý çýkabildim,
þükür emrine son fakýt elime düþmedi.. elimden geleni eder miydim bilemen Allah da bana ordan soval etmezdi.. neye.. o köy senin bu köy þenmin,
goca üsdüne goca.. hay olmadan gedeydi hepiciði, çocuklarýn biri ondan, öteki þondan, biri hurda çýrak, öteki baþga yerde himaye hepiciðine sahap çýkdým evelallah biri ötekini öðey bilmedi
emme o bobam olacaða.. zati kimseye gerek galmadý, analýðým öyle bi çekdirdi kii “beter osun iþallaaahh” ondan þundan duydum da umurumda bile olmadý vallahi..
emme sen.. sen Ismayýl!.. Ismayýlýýmm oldu bitdi baþgasýný bilmedim, tanýmadým sen olmasan ben canýmdan, dünnamdan geþdiydim “gak gý!” dedin; “n’oluyon” hemen ordan dürelendim gakdým, sen "yörü" dedin seðittim mardým Ismayýll..
“yaðmýr yaðar suya doyar dereler içerimi acýtmayo yareler gurbet elde ölüp galsan yad eller kimsesizler mezarýna defneder dovam Allah sana yardým eder Ismayýl..” ..
“emme yok mu derdin beni del eyler burdan sana yörünmeycek yol eyler gurbet elde galsan seni yad eller iki kürek topraðýnan defneder dilerin ki Allah sana rahmet eder Ismayýl..” …
“ya ben ne edeyin nere ðedeyin Fer(h)at gibi daðlarý mý deleyin huradayýn de de uçup geleyin insan sevdiðini cana defneder o dünnamýz Cennet olur, etme keder Ismayýl..”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.