SODYUMUNA KOYDUĞUM
SODYUMUNA KOYDUGUM
Sögüt agacý dallarýn ardýnda,
hüzün eskitmesi çizgilerimiz
mentollü þekerlere,
hasret kalmýþ yüreklerin diliyiz
tutuklanmýþ yeþilin utangaçlýðý,
zýtlanmýþ yaþam
anamsýn diyen saatin akrebi,
öyle bir sokmuþ ki yelkovaný
anlatmayýn bana,
ne gülü ne de dikeni,
biz öleli çok zaman geçti
kýzýl camlarda,
perdeleri düþürmüþ mutluluklar,
mezar taþlarýnda,
umutlarýn fatihalarý yarým kalmýþ
ismi lazým degil,
þerefine içmeyelim güne bakanlarý küstürenlerin
izlerimizi öldürenlerin mevsimlerine,
tohumlarý ekmeyelim,boþ verin
minimalist kýpýrdanmalar ,
hayat dolgusunda sorguya peþkeþken
yeni bir kart açalým,
bir ayagý kýrýk masalarda,
belki kazanýrýz kesin
hiç yoktan ,
siktiri bok düþüncelere meme veripte,
bebek avuntusu içersine,
hiç mi hiç girmeyelim....
yemiþim,
adaletsiz dünyanýn asit -baz dengesini....
lan bu dünyanýn,
sodyumuna koydugum insanlarý yüzünden,
yok yere sinirlerimizi dengelemek için,
katyonlarýn ýrzýna geçmeyelim
sümüklü insanlarýn,
ters orantýsal zevklerinde bir skala degil ruhumuz,
bizi anlamayanlarýn külliyatýnda,
gözümüze gözümüze soktuklarý þerefsiz çomaklarýn
ucuna sürülmüþ kekremsi yürek hiç degiliz....
ÞAÝRE ARZU GÜNAL.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.