gece hüzün kýyýlarýnda dolaþýrým gel vakit doldu istemesende büyütüyor bu kanlý toprak acýlarý nereye gömsem fýskýrýyor filiz filiz her yol ayrýmýnda yeni bir hasat her sözde bin bir kabahat gel vakit doldu kýzarmadan akþam güneþi þu güzelim saclý yalnýz bulutlar düþmeden yerlere acýlarýný alda gel bu toprak karýs karýs parçalanýyor
nedendir kim bilir gitmekte içinde taþýr bir acý gel vaktim kalmadý sabýr ögütüyor düþlerim en ýssýz gülüþlerini bir bir kazýyýpta aklýma beynimden kan damlaya damlaya hangi yola giripte kaybolur bu vijdansýz hüzün hangi durakta beni bititrirde son bulur
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.