boş boyut
cinayet esnasýnda günleri karýþtýrýyordum
güneþin alný kýsýktý
tutmamýþtý akþamýn dibi
artýk büyüdün demiþlerdi
kýsa kesmiþtim saçlarýmý
çerçevesi kelebekli gözlükle bakýyordum
olay mahalline
öðlenüzeri kuruydu hava
üþümüþtüm
bi gülüþ ýsmarlamýþtým allaha
kalmadý taze bitti
elim ermiyordu yekinsem kaldýrýrdým
akþam karanlýðýný düþtüðü yerden
boþ veeer dedim
kendi kendine doðar nasýlsa
yeniden
en güzel yüzümü taktým
çoðukez bozuk bi musluktan sýzar gibi sürekli
damlardý ya pýhtý bi gülüþ
öylece karþýladým
az az ýþýk giriyordu
sýký sýký örttüðüm çocukluðumdan
sürekli avucunu uzatýyordum elimin
içinde bir çift mavi göz göðe bakan
mum diksin elime saklambaç oynayan
boþ boyutlu bi caymak kapýnýn ardý
hangi daðý kaldýrsam altýnda insan yüklü vagonlar
hangi bulutu aralasam kýrlangýç sürüsü
kuþ bakýþý bi meydana dik gözünü
doðabilen ve ölebilen ne varsa
biraz çiçek aslýnda hepsi
biraz böcek daðýlacak az sonra
az sonra nasýl bakar duvar karþý duvara
nasýl birleþir dirsekleri dirseklerine
nasýl sallanýr örümcek evinin bahçesinde
nasýl kanar sallanmaya kör sinek
gibi deðiþir siluet
hiç gülmemiþ mermer bi büst aðzýdýr maktul
ince bi kuþ sýðabilir
teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.