çocukmu çocuktu ellerim güneþi elledim ölecektim üþümekten alýp götüreceklerdi ak kaðýda sarar gibi tütün sonrasýný bilemem
belki tozlar kaçardý evlerin gözlerine pencereler kýrpýlýrdý sokaklar akar resimler çekilirdi çerçevelere kaðýda dökülürdü kýzýlýrmaktan açýlan söz yitmek hep bahane
öyle mahzun bi sýtma tutardý sonra kininsiz tumturaklý bi çaresizlik manzumesi sayýklardý duvarýn girhaçýk pepuk sesi
usülden bi yaðmur yaðardý anadandoðma umarsýz
zifiri sarý bi tren geçerdi þafaðýn tam ortasýndan Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.