Bir kac damla daha akitiyorum gozlerimden. Bu sefer daha zor geliyor kapiyi sonkez kapatmak. O kapidan bir daha giremeyecegini bilmek zor geliyor. Daha bi urkek bakislarim var simdilerde guvenmek gelmiyor icimden hic kimseye. Incitirler diye daha bi derinlere gomuyorum kendimi ben bende degilim. Bazen toprak kokuyor yuregim. Bir kurek toprak daha atiyorum acilarin uzerine. Sonmuyor ates sanki dahada buyuyor gibi sigmiyor sokaklara cocuklugum. Dusmekten korkar gibiyim. Ben bende degilim bu gunlerde. Hircin bir dalga ne bilim iste kendi icine esen ruzgar gibiyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa yiğci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.