KULLUK YAPARDI
Allah, diye diye salý götüren.
Günden ibret alsa kulluk yapardý!
Ondan, bundan çalýp malý getiren,
Dünden ibret kalsa kulluk yapardý!
Þeytaný dost bilip kucaklaþanlar,
Ar, namus unutup sýcaklaþanlar,
Kötülük yapmada ocaklaþanlar,
Dilden ibret bulsa kulluk yapardý!
Üç kuruþluk çulla caka satanlar,
Küçük bir makamda atýp tutanlar,
Güçlenince ana, baba itenler,
Halden ibret dolsa kulluk yapardý!
Herkes inancýný över, savunur.
Az muhalif olsa hýzlý dövünür.
Cevap veremezse taþla devinir.
Gülden ibret bilse kulluk yapardý!
Dursunî, söylesen anlayan olmaz.
Söylemesen gönlün huzuru bulmaz.
Yarýn biri okur kitapta kalmaz.
Baldan ibret çalsa kulluk yapardý!
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.