Kaç yaraya merhem olur dizelerim Ýyileþtirir mi canýndan caný alýnmýþ anneleri... Hiç sanmam Ama yazmazsam sönmez içimdeki yangýn Yama tutmaz kýrk dökük limelenmiþ acýlarým
Düþünmeden yapamadýðým Yorgun diyarlara gidiyor hep aklým Dövülmekten bitap düþmüþ kentlerin Eski eþgalini çizemiyor artýk çocuklar
Iþýklarý fersiz camlarýn arkasýnda pusudayken korku Hangi el Karartma geceleri uyguluyor evlere ... Doðan güneþe paslý gözlerle bakýyor umutsuzluk... Ne çare Yenilginin gölgesinde üþüyor insanlýk...
Hava bulanýyor Çamur saðacak çatýk kaþlý bulutlar Az sonra aðlayacak yaðmur Paletler öldürdükçe aþýk olduðu topraðý
Görüyorum ... Fakat uzanamýyorum Duvar arkasýna sinmiþ çocuða
Þehrini zapt etmiþ kurþun askerleri seyrederken Küçük algýsý,büyük dünyasýyla akýl sýr erdiremiyor bu hengâmeye Süt diþli... Cam gibi kýrýlgan ... Güvercin yüreðinin hýzýna yetiþemiyor gördüðü dehþet