TOPRAK OLAN YILLAR

Akþamlarýn eski köprüsünde buluþurduk;
Gözlere sis çökerdi, yollarýn ufkunu silerdi.

Kimseler bizi bilmez ve görmezdi.
Ama üzerine bastýðýmýz sonbahar yapraklarý bilirdi.

Birbirimize bir þey söylemezdik
Ve üzgün karanlýk ellerimizden ayrýlýrdý.

Bedenimden yaþlanarak topraða dökülen yýllar;
Bana acýyýn ve ömrümü uzatarak geri verin...

Çocukluðum beni aðlatarak, sokakta býrakýp gitti.
Zaman nefessiz koþarak, canýmdan vazgeçti.

Cevap verin benimle toprak olan yýllar;
Benden çookkk uzaklara giden yaþanmýþlýklar...

Ýnsanlarýn hayat hikayelerini nasýl anlattýðýný biliyorum
Ve ben þimdi bunlarý unuttum, hatýrlamýyorum...

Mevsimler üzerimden geçip, ömrümü bitirdi.
Ölümüm yaklaþtý ama o hala gelmedi...

Alnýma yazýlan yýllar artýk bana geri dönün,
Her ne zaman olursa olsun;
Benimle toprak olmadan geri dönün...

Figen ANAR

Sosyal Medyada Paylaşın: