“-yarý uyur, yarý uyanýk ürüyamda Akmemetlerin Gorunun ete(ði)ndeði ðibi dere gýranýndaký zümrüt yeþili baðlarda razaký üzüm, erik, gayse, armýt, tiltombak harýmlarda yanal almalar de(v)þiriyon, dalýndan.. sanki her yan gudurmuþ gibi göðeri; firenk, bosdan,
bobam ýramatlýk ak bi atýn çilbirini uzadýyo “me!” deyo bi goyun sürüsü hayadýmýza doluyoru.. çobaný utanýyo saklayo yüzünü, o beni biliyo da, ben onu “yerli Allah” bilemeyon ku, gatliken bilgiþlik vermeyo
bi bayguþ sesine uyandým, gece yarýldý sanýsýn.. “hayýra öt iþallah” dedim bildiðim her dovayý okudum, yengattan baþdan aldým! bi taha.. bi tahaa..
zabbah da “oldum oluyorun” deyoru narasýn uykum gaþdý bi tefa, ay aydýnnýk, pamparlak ay tepsi ðibi, sanýsýn ortalýk süt gazaný heryer apapbak.. deniz süt çenceresi ðibi..
uruhum cene(ði)mden çýkýp getcek gibi bungun “gaþ” dedim “dýþarý çýkayýn” dolay dolay anýtdým ý ýh.. ýpýl ýpýl gündoðu esip batý(r).. ha! yaðýrným üþüyvüdü höyle merdimenin baþýna oturdum ya! narasýn aklýma biþiy gelmeyo ne sevap.. ne günah ne biþi, hiþ biþi(y)
neçe sonura fark etdim kii.. inil inil bi ses.. derken okarý yandan iki ðiþi geþdi fýzlý fýzlý fira sürü köpekleri uluyo öte malleden öyle aklýma düþdü, içim “cýz” etti “ay Alla(hý)m” dedim, “bek aðýrýmýþ” dedileridi “sakýn “Deli Musduk” getmiþ olmasýn” heralhem..
duralakdan çok geþmedi öte yandan bir iki ayak sesi.. ilerden geriden, derkene hoca sela vermeye baþladý “hýh” dedim bu!.. kim deceni beklemeden unudivimiþiyin dalmýþýyýn hocanýn sâlasýna hemen iki elhamýna bi kulfalla..
dolu helkeleri gaptýðým gibi seðirttim Eþe Ðelinine, Cennet bacýya ýras geldim “Ismayýl gelmiþ, onun gucanda teslim etmiþ uruhunu” dediler n’oldum höyle, duyarýna duymaz taha hanký Ismayýl, kimin nesi demeden bi hoþ oluvudum gý!, dizlerimin baðý çözülüvüdü gözüm bulandý, baþým döndü,
emme seðitmeye mecalim, ayakda durmaya halim galmamýþ ki ne yörümeye ne hurdan gakýp da huruya getmeye.. ne de iki çi(f) ilaf etme.. takatým ossun daþý sýksa suyunu çýkaran o cövher “ý ýhhh!” dedi gene kýrkyýlda bi(r) olurun bö(y)le
“bana mýsýn” demeyyo narasýn hiþ bi yannarým dutmayyo “ölüvümek böyle biþi” demek… demek ölmemiþ.. demek köye ðelmiþ öyle mi? hu Alla(hý)n iþine bak.. sen bilin Gözel Irapbým.. “ne yaný hayýrlýysa!” þükür.. hesapsiz þükür..
öte yannardan can hýraþ seðidenneri görüyon a(ð)laþannarý duyuyon, aðýt fýðan edeyin ha “aldýrdýk Musdug Aðayý.. ayy Ismayýll” deyon “yoðsam ölen Ismayýl olmasýn” deye geliyo aklýma.. dovalar ediyon da.. ses soluk yok.. dova o ðadak..
“Allah gurtardý bizim gýz, neye kendini helak ediyon” “dünneye gelmek var da getmeg yok muu” düreleneyin de gakayýn deyon emme, narasýn ay bacým ý ýhh edemedim, edemecen, sesim çýkmayo gatliken sanýsýn uruhum huramdan çýkdý getdi gýý!
Eþeðelin, Cennetce dutuyollar, avkalayollar elimi yüzümü yüyollar, gollarýmý çemreyip sývazlayollar golonyaðý file sürüyollar emme neneyen onnarý da bi telaþa verdim kii netçeklerini þaþýrdýlar ne gadak öyle ðaldým bilemecen..
“-Aþduba.. Aþduba n’oldun gýý hadi kendine gel bii gayý va(h)!!” narasýn zeynim gatliken bana hökmetmeyo kendi aralarýnda biþiler deyollar du(yu)yon gulam duyuyo da gafam almayyo hiþ biþiyi, fehmetmeyon.. annamayon..
“avýcýmda yaprað içinde garadut” herkeþler isdeyyo gapmaya gakýyollar bitecik gönüm olmayyo kimseciklere vermeyon biri “gaçalým deyyo” öteki “bana ðel” analýk “ilk gelene ver” olur olmaz her gapýya varýyo “ilk gelene vercek bobasý, gaçýrman” goya bobam olcag adam “nere veriseniz verin” deyo..
dedem “taha çocuk, üsdelik boyu yüklü” ebem “içim gabil etmedi getti sizin hiþ mi vizdanýz yok yahu” halam “Allah size bunun hesabýný sorar” Ismayýl “bekle beni garadut” öðüne gelen biþiy deyoru..
höyle gatliken nere gaþcamý bilemeyon gaka(yý)n da yörüyen-gaçan deyon garadut eleteyin Ismayýla ayaklarým bana hýzmat etmeyyo içim yanýyo, elim ayam buz kesiyo
kimidi bilemecen haralda Çatgýlý “gak gari gýý” dedi “gak gý,.. esgi köye yeni adet getirme gak bakayýn gýçýyýn üsdüne otur bi millete bi ðünde iki cenaze gömdürtme”
diþim kitlenmiþ ellehem de gonuþsam da sesim çýkmayyo harpden çýkmýþ gibiyin narasýn golum ganadým dutmayo kül-haþgaþ sersem sefilin
garýlarýn baþý çekgili aðýt etmiþ gelmiþler belli Deli Musduðu gonuþuyollar hiþ “Ismayýl” deyen yok Ismayýldan habar-mabar vermeyollar.. eyi kine gedememiþiyin, gedersem yýllardýr kendi baþýma galýnça etdiðim gibi ya “Ismayýl”a aðýt edersem yavýklýsýný yolunu gözleyen yeniyetmeler gibi
“evlerine geden de yollar upuzun o yollarý çýynar da geder tomafýl yarini gaybetmiþ de kýnalý guzun hanký yaban ellerdesin de Ismayýl..”
“evlerinin öðü de ardýþ aðacý ýldýrýmlar düþmüþ de yanma mý baþý uzak uzak geden de emmi-dayýlar hiþ biriniz görme(z) mi Ismayýlý mý”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.