CENNET
Anne anne anne
Gözyaþlarým ferinden akmýyor artýk
Damla damla içerime en içerime akýyor artýk
Ýçime hüzün dolmuþ gökyüzüne bulut
Benim içerimde çarpýþan ihanetler
Gökyüzünde çarpýþan þimþekler
Ben mi anne yoksa gökyüzümü
Þimdi aglarsak kimdaha çok aðlar
Gökyüzümü benmi ANNE GÖKYÜZÜMÜ BENMÝ...
Ýçerimde kopan kýyamet
Ve içerimde akan merhamet
Olmuyor annem olmuyor
Ne yapsam olmuyor vijdaným el vermiyor
Bana yapýlan onca kötülüðe karþýlýk
Ben hala hiç birþey yokmuþ gibi
Sanki içim yanmýyormuþ gibi
Bana yapýlmamýþ gibi davranýyorum
Ben gurursuz deðilim
Onursuz deðilim
karektersiz hiç deðilim
Ne kadar sýrtýmdan vursalar da
Onlara kýyamýyorum anne kýyamýyorum
Bitmez tükenmez bir krdileri var yanlarýmda insanlarýn anne
Biliyorum yanlýþ herkesçe salakça birþey benimki onlarýn gözünde
Ne yapayým anne yok diyemiyorum yok demeyi bilmiyorum
Yaradan da beni böyle yaratmýþ allaha isyan mý koþayým anne
Biliyorum bir yere varmayacýðým
Ýstediðim çok þey olmayacak
Belki hastalansam hastaneye gidecek paramda olmayacak
Saðlýðýmý alacaklar gençliðimi alacaklar
Parklarda oynadýðým çocukluðumu alacaklar
Beni benden alacaklar
CENNETÝMÝ DE alamazlarya anne CENNETÝMÝ alamazlarya almazlarya anne.
ÞÝÝR Ferman Alçiçek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.