ýþýðýn arkasýnda ýþýk bir kere tamam dedim içi içimde döndü mavi dünyanýn neden mutlu olup söyleniyorsun ki azalan karanlýðýn kuyusunda hayat var
tabii ve basit bir þey döndü baþýmý tam bir teslimiyet içinde saða sola eðerken duymuyormuþ gibi hiç bir þeyi boþa geçen binlerce yýl kalbimin ilk basamaðýndan seslendi
bir anýya kapýlýp yaþamak uzun önü ardý daðýlmýþ orta yerde yorgunluktan bitap uykuya dalmak hatýrlamamak yada gücenirken terk edildiðin anýya bir þey olmamýþ gibi inanmak
sular daraldý köpük köpük bir hiçlik yol aldý ulvi beyazlýkta avunarak geçen sen misin yoksa baharlar mý kanatlarýmýza sevinçler sýçratýp duran.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.