ARDINDAN TÜTSÜLER YAKTIM AYRILIĞA
ARDINDAN TÜTSÜLER YAKTIM AYRILIÐA
çiçek bozuðu düþlerim vardý içinde fýrtýnalar üþüten
selleri gözümde saklý bir bahardýn aklýmda
hani kar yangýnlarý sönerdi
gecelerimde ayaza durunca hasret
kar yakar ateþ dondurur ya insaný
öylesi zamanalrýn adamýydýn sen
haydarpaþa garý þahit
ardýndan tütsüler yaktýðým ayrýlýða
vakit akþamdý
hani teni karaya çalan bir akþam
öylece bakaldým ardýndan
yetimhane kaçkýný bir çocuk gibi
öksüz öksüz susdurdum geceyi
sen farkýnda deðildin gidiþin nasýl dý?
gözlerin kýrýk cam gib içiziK çizikkaldýyüzümde
ardýndan sönmüþ yýldýzlarý yaktým
yüreðim tutuþtu
þimdi ben kendimde kendimi bulamazken
düþlerimden sýzan senli zamanlarýn
seyrine durdu saatler.
kapýmda güneþ yanýðý ellerin dondu
baaak caným sustu dilinin hapsinde
görmek istemezsin bilirim
yuvamýza baþkuþlar kondu
çeiçek bozuðu düþlerim vardý içimde fýrtýnalar üþüten
kalamam bu iklim hancerler anýlarýmý
kanýmda asi bir barut kokusu
buram buram çeker kendine kendine
ardýndan tütsüler yaktýðým ayrýlýða
NÝLÜFER GÜR(GÖKDEMÝR)
ANTALYA
2//5/2010
- See more at: www.yazarlartoplulugu.com/oku/4615/ardindan-tutsuler-yaktim-ayriliga.html#sthash.xPHwPZ1Y.dpuf
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.