Kanatlanan bir mermiyi yemlemiþtim canýmla. Yaralarýmý bir bir tanýdýðýmý bilir misin Ve sevdiðimi, hepsini. Ancak böyle bütünleþebilir insan Acýyý bal eyleyip. Güle benzerse, kýrmýzý...
Göz-lük-lerimin kýrýldýðýný duydun mu Çöktüðünü güvendiðim daðlarýmýn, Yýldýzlarýn gecelerimden firar ettiðini, Samanyolunu kullanarak. Metal kesiðini hissettin mi Aðzýnda pas Hadi içimden geç býrakarak kendini.
Özlemek yanan bir muma benzer biraz da Yakar içimizden ömrü Þamdanda erimiþ hatýralar Þirret bir kadýn haykýrýyor Nihayet öldüðümü. Damdan düþüyor iþ üstünde bir kedi. Biraz da seviþmek geçiyor içimden Ölüm utanýr bilse.
Ýzmir,Þubat-2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
ekrem bozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.