..DÜŞ YAKAMDAN HÜZÜN..

Düþ artýk yakamdan hüzün.
Taþýyamýyor bedenim aðýrlýðýný.
Yaralarýmý sarmaya yetmiyor gücüm
Kan revan içinde kaldý yüreðim.
Sözlerim donup kalýyor bak,dudaklarýmda.
Buz kesilmekte kelimelerim..

Git artýk yüreðimden hüzün.
Sýðamýyorum ki kendi içime,
Taþýyor isyaným gün be gün.
Yavaþ,yavaþ,çatlýyor sabýr taþým.
Ne olur sevme beni bu kadar.
Haydi git benden uzaklara; daðlara taþlara sarýl.
Gençliðim solmadan,ömrüm bitmeden.
Þöyle bir güneþe baksýn hareli baþým..


Düþ artýk yakamdan hüzün.
En kötü aksesuar gibi takýldýn göðsüme.
Acýtýyor kalbimi battýkça iðnelerin.
Yoruldum kanamak tan,yoruldum kara bulutlardan.
Git ki yüreðime artýk beyazlar dolsun.
Haydi düþ artýk yakamdan,düþ,,
Son demlerim de bari,ruhum huzuru bulsun...

Gülseren MORKAN

Sosyal Medyada Paylaşın: