ANKARA

Senden yeþilini benden hayallerimi aldý bu kalabalýk
Olur dediklerimi olmasý gerekenlere öylece býraktý
Gözyaþlarýmla birlikte sen mahzeninde kaldýk
Hüküm giyene kadar biz,buralarý sular bastý
Biz seninle çok üzüldük Ankara

Kaldýrýmlarýnda insanlar ve baþlar hep öne doðru kýrýk
Güçlü yürekleri hangi zaferlerde bilinmez ya yenik kalmýþtý
Yine de ümitsiz deðildik,kurur derdik bu bataklýk
Her þeye raðmen kaybetmemeye yeminlerimiz vardý
Çok geçmedi,ümit bitti,biz kaybettik Ankara

Beklediklerimizi gözlerimizle kaldýrýmlara kazýdýk
Onlar gelmedi hüzünlere esir kaldýk,canýmýz yandý
Biz suçsuzduk,istemeden yalnýz kalmýþtýk,anlatamadýk
Aðlamaktansa unutacaktýk kaldýrýmda kalanlarý böyle olmalýydý
Unutmak zormuþ geç anladýk Ankara

Her yangýna su fayda etmezmiþ yaðmurlarýndan anladýk
Eserdik fýrtýna misali öfkeler bile karalarý baðladý
“Dertler geçerdi bir zamanlar” diye anýlara sarmýþtýk
Anýlar bitince hýçkýrýklara döndük, yanlýþtý
Niye mutluluðu hiç seçmedik Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: