Baharýn çiçekleri gonca gonca açarken Kar çökmüþ üzerine içim ondan üþüyor Huzur beni terkedip hayallere uçarken Ýçerim kan aðlýyor hüzün tene düþüyor.
Gönlümün hicranlarý üst üstüne yýðýlmýþ Hazan rüzgârý vurmuþ yeþil dalým eðilmiþ Menzile varamadým belki nasip deðilmiþ Geçmiþ vuslat zamaný güneþ daðý aþýyor.
Namerde köprü kurdum insan olduðum için Dostluk baðýna girdim gülü bulduðum için Garibana dost oldum lokma böldüðüm için Kalpten bakan görüyor kör cahiller þaþýyor .
Sað elim durmaksýzýn sol sineme vuruyor Umutlarým yorulmuþ günden güne eriyor Vicdaným ile nefsim hergün cenge giriyor Bu dünya bir imtihan Yüksel nere koþuyor.
Yüksel AKDEMÝR..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel AKDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.