Sen Gittinya

Sen gittinya,
Kalemim üþüdü;
Adýný yazdýðým satýrlarda.
Harf harf titredik mýsralarda.
Buz tuttu adým,
Adýnýn yanýbaþýnda...

Sen gittinya,
Mýsralar üþüdü;
Sana yazdýðým mektuplarda.
Anlamadýn beni!
Anlatamadým da, anlamayacaksýn da;
Yanmadýkça satýrlarýmda...

Sen gittinya,
Gönlüm üþüdü;
Uðruna yaþatamadýðým canýmda,
Yaþayamadýðým, tutunamadýðým canýnda...
Þimdi ise; çýplak kaldý tenim,
Sanki kýþ ortasýnda, bir sabah ayazýnda...
Soðuktan yandý gülüþüm!
Yandý yandý söndü gülüþüm.
Sen güldüðüm zannedersin,
Ben üþürüm...

Gürkan Bektaþ - Erzurum / 2014
Sosyal Medyada Paylaşın: