bir anlýk göz kýrpýþýnla doðdu gizemli bahar
kýþýma yazý çiçekleriyle sen gönderdin
kalbimin tam orta yerine oturdu sevgin
karþýmda salýnýp salýnýp da gezen yar
bil ki üstün de çok çokta aðýr bir yük var
ad þeref ar ve edebim ile namusumu sen taþýyacaksýn
sende cennet bile var
geliþinle bu fani alemde benim de cennetim olacaksýn
sen gel de bir varýver içimin içinin içine kadar
sen benim canýmýn içinin ta içisin yar
veya gönlümde doðan bir ilkbahar
nisan yaðmuru olup da safça sýrýlsýklam kalbimi ýslattýn ya
gözyaþlarýmdan hep senli hüzünler yaðar
elimi kolumu da yüreðimden sen baðladýn ya
bende ki bu yangýn inþallah senin de yüreðin de yanar
göz telaþýnýn en yoðun halinde çektin ya içinin içinin de içine dek beni
sanki bir hazan soðuðuydu iliklerime dek üþüttüðün de
kanýmý dondurunca o mahcup halin çakýlýp kaldým o anda
göz önümde ki endamýnda da tekleyip de durdu kalbim
sen vuslatý neden ki çok çokta ýrak tutarsýn yar
doyulmaz bir tablo gibiydi seyrime yansýyan siluet inle oldum bahtiyar
o andan itibaren de ne yüzün kazýnabildi hafýzamdan
ne de beni bir hoþ eden ýsýsýný bir daha atabildim dudaklarýmdan
baba olabilmem bile sana baðlý o annelik vasfýnla
dedeliðe seninle varabilmenin doyulmaz ki tadýna
seninle ancak gecelerim aydýnlýða kavuþabilir
yataðýmda ancak seninle boþta kalýr tüm yastýklar
ben sarhoþun gibi düþtüm aþk ile arkana
beni sen fani alemden ayýrarak meftunluðu da soktun ya hayatýma
aþkýna þu garip gönlüm adana adana biçare düþtü benliðim
artýk benim gamzem de görünmez ki gülemedik ten sonra
bak iþte nah tam da þuramda
kalbimin tam orta yerinde hep inceden inceye bir sýzý artar
iþte o anda bir sonbahar aðacý gibi dökülür her bir yaným
senin uðruna cýs çýplak da kalýrým ortalarda
kýþýna da senin ne çok kötü çarpýlmýþým yar
bak da gör iþte halimi
aðustos ayýnda bile hayatýma pespembe bir kar yaðar
hece hece kekelemelerim kelimeleri tutulunca dilimde þiþerler
her þeyim birdenbire çöktü içimde sarayým çöplük gibi sensizlik þer
en kalabalýk bir meydan ortasýn da bile kalýrým yapayalnýz
içimde har
içimde sensizlikte çok kötü bir hazan var
kalakaldým mý þimdi bir aylak görkemiyle
oysa sen yaratanýn bana bir emaneti sin koruyup da kollamam gereken
yuvamýn salýnýp da gezen sultaný gönlümün de açan tek gülüsün yar
bak yine týkanýp da kaldým iþte
hecelerim hüzünlü gecelerim de üzgün gündüzler bana uðramýyor
sen yaný baþýmda yoksun diye
gönül hep periþan halde yolunu gözleyip durur biteviye
simsiyah kaldýrýmlar da bile ayna gibi gözlerin parlar
batar gönlüme çýkar gökyüzüne yýldýz yýldýz olur da akar
kayarken bile yine bir ok gibi dönüp dönüp de beni yakar
ah bir sen bilsen ki “sensizlik” ne kadar da ruhuma batar
yad ellerde kaldým yar elim elin de þu anda olsa bile
gönlün isterim senin içimin içinin de ta içine kadar yar
sar sarmala istersen sev beni hem de ölesiye
elime ayaðýma düþ benim uðrumda da öl istersen
neye çare bana yetmez ki tüm bunlar
anla iþte gör beni ne hallere düþürdüðünü
sana asla doyulmaz ki yar
sana elimi bile dokun duramam ki can sonra sýrrýn emaneti kaçar…
( 15.04.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!