GELEMEDİN

Muhabbetin hýrkasý ilmek ilmek söküldü,
Gönül bahçeme girip dermeyi bilemedin.
Vuslat yoksunu yürek can evinde büküldü,
Mevladan kavuþmayý, bir candan dilemedin.

Umut ufka varmadan hazanda akþam oldu.
Dudak kývrýmlarýmda düþ gülüþleri soldu.
Hüzünbaz gözlerime ülfer taþkýný doldu,
Süzdürdüðüm yaþlarý el atýp silemedin.

Ýstasyonda raslantý benle olmadý farzet,
Gözlerim gözlerinde hayat bulmadý farzet,
Yüreðime kor düþüp yanýp kalmadý farzet,
Hýrsýna gem vurupta sükuta salamadýn.

Heybemde katmer katmer acýlar belim büker,
Hazan mevsimindeyim ömrüm yapraðýn döker.
Karanlýk düþünceler gece üstüme çöker,
Derdimi dertlerine pay edip bölemedin.

Sevdam dedim baðlandým kilitlendim adýna,
Gýybete kulaðýmý kapattým inadýna.
Anýlar paramparça; düþürmedin yadýna,
Uzaðý yakýn edip hasreti delemedin.

Özleminle yanarken sade gözden ýraktýn,
Tek düze bir yaþamý avucuma býraktýn.
Anladým benim için sonsuza dek firaktýn,
Geliþine ömrümü adadým gelemedin.





Sosyal Medyada Paylaşın: