KEZZAP
Düþmezdi dudaðýndan bir lahza bile adým,
Gerçeðim geleceðim sarýldýðým tek köktün,
Ne naz ettim ne tavýr sevdadandý inadým,
Çaldýn uykularýmý rüyalarýma çöktün.
Sulandý gözpýnarým kirpiðime yaþ astýn,
Kanattýðýn yarama merhem deðil tuz bastýn,
Palavraymýþ sevdiðin, gerçeði þimdi kustun.
Daldýn sinem üstüne olmadý kezzap döktün.
Doldurdum sözlerini heybem hüzne boðuldu,
Alevlendi hislerim suskunluðum daðýldý,
Hayalim harman oldu yorgun gölgem yýðýldý,
Aldýn mavi dünyamý vuslata dudak büktün.
Tutkum sana yetmedi,geldin yine darýldýn.
Nutkum para etmedi,gittin ele sarýldýn.
Utkun sana yar oldu,baþkasýyla karýldýn.
Saldýn bitmez yollara, sol yanýmdaki yüktün.
Dolandýn etrafýmda gönül gözüyle baktýn,
Közdü içimde ateþ külü yeniden yaktýn,
Yýktýn gönül köþkümü sevdaya kibrit çaktýn.
Kaldýn yalanlarýnla aþký kökünden söktün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.