YETER

Artýk bana dön gel, çok özledim, yar,
O ömrünü bensiz sürdüyün yeter.
Her gece aklýnda hayalim ile,
Hasretin koynuna vardýðýn yeter.

Seni ben bilmezdim bu kadar zalim,
Ey benim gül yüzlüm, yaðmur misalim,
Gel gör gözlerinle nasýldýr halim,
Beni eþe-dosta sorduðun yeter.

Çýkmýþtým karþýna dünyan dar iken,
Senin ömür yolun kýþken, kar iken,
Hayatta þu canlý cismim var iken,
Aklý hayalimle yorduðun yeter.

Nolur, mutsuzluðu düþünme bir an,
Var iken hayatta mutluluk, güman,
Senle kavuþuruz belki bir zaman...
Hasreti kalbine ördüðün yeter.

Seni unutmam ben, düþünme, haþa,
Gel ki bunca zaman gitmesin boþa,
Gece göz yaþýnla verip baþ-baþa,
Kanayan yarayý sardýðýn yeter.

Görmesem de gül yüzünü doyunca,
Dön bensiz geçen o günü sayýnca,
Seni bekliyorum ömrüm boyunca,
Beni rüyalarda gördüyün yeter...

ÞAÝR-SÖZ YAZARI
ÝLKÝN ABBAS
Sosyal Medyada Paylaşın: